ความเข้าใจผิดเกี่ยวกับ โรคติดต่อทางเพศ มักจะนำไปสู่ข้อมูลที่ไม่ถูกต้อง และการตีตรา ความเข้าใจผิดที่พบบ่อยคือ คนที่สําส่อนเท่านั้นจะสามารถติดเชื้อโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ได้ ในความเป็นจริง ใครก็ตามที่มีกิจกรรมทางเพศก็อาจมีความเสี่ยงด้วยกันทั้งนั้น ความเข้าใจผิดอีกประการหนึ่ง คือ กามโรคสามารถติดต่อผ่านการมีเพศสัมพันธ์เท่านั้น อย่างไรก็ตาม โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์เช่นเริมและไวรัสเอชพีวีสามารถแพร่กระจายผ่านการสัมผัสทางผิวหนัง หรือแผลเริมได้ นอกจากนี้ บางคนยังเชื่อว่า หากไม่แสดงอาการก็ไม่ติดเชื้อเพราะกามโรคหลายชนิดแทบไม่แสดงอาการเลย ดังนั้นการตรวจหาเชื้ออย่างสม่ำเสมอจึงเป็นสิ่งสำคัญ จึงควรให้เรียนรู้ข้อมูลเกี่ยวกับโรคเหล่านี้ที่ถูกต้องเพื่อขจัดความเข้าใจผิดของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
ความเชื่อผิดๆ เกี่ยวกับ โรคติดต่อทางเพศ
- กามโรคต้องแสดงอาการ หากไม่มีอาการถือว่ายังไม่เป็น
- หากเป็นโรคติดต่อทางเพศมาก่อน จะไม่สามารถติดเชื้อได้อีก เพราะมีภูมิแล้ว
- การทำออรัลเซ็กส์ หรือมีเซ็กส์ทางทวารหนักไม่เสี่ยงเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
- กามโรคสามารถติดต่อได้โดยการสัมผัสภายนอก การใช้ช้อนส้อม หรืออุปกรณ์การรับประทานอาหารร่วมกัน หรือการใช้ห้องน้ำสาธารณะ
ความเข้าใจของการแพร่เชื้อและการป้องกัน โรคติดต่อทางเพศ
การทำความเข้าใจว่าโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ติดต่ออย่างไร และวิธีการป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์เป็นสิ่งสำคัญในการรักษาสุขภาพทางเพศ ต่อไปนี้เป็นข้อมูลบางส่วนเกี่ยวกับการแพร่กระจายและการป้องกัน:
การแพร่เชื้อ โรคติดต่อทางเพศ
- กิจกรรมทางเพศ: โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ส่วนใหญ่ติดต่อทางช่องคลอด ทวารหนัก และออรัลเซ็กซ์ การมีเพศสัมพันธ์กับคู่นอนที่ติดเชื้อโดยไม่ป้องกัน รวมถึงการทำออรัลเซ็กซ์ จะเพิ่มความเสี่ยงในการแพร่เชื้อ
- การสัมผัสทางผิวหนัง: โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์บางชนิด เช่น เริมและ HPV สามารถแพร่กระจายได้โดยการสัมผัสทางผิวหนังโดยตรง กับบริเวณที่ติดเชื้อ
- การใช้เข็มฉีดยาร่วมกัน: ในกรณีที่มีการติดเชื้อ เช่น เชื้อเอชไอวี หรือไวรัสตับอักเสบบีหรือซี การใช้เข็มฉีดยาร่วมกันหรือใช้กระบอกเสพยาอื่นๆ อาจทำให้เกิดการแพร่เชื้อได้
- การติดต่อจากแม่สู่ลูก: โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์บางชนิด เช่น ซิฟิลิส เอชไอวี และเริม สามารถถ่ายทอดจากแม่ที่ติดเชื้อสู่ลูกในระหว่างตั้งครรภ์ คลอดบุตร หรือให้นมบุตร
การป้องกัน โรคติดต่อทางเพศ
- การมีเพศสัมพันธ์ที่ปลอดภัย: การใช้ถุงยางอนามัยอย่างถูกต้องและต่อเนื่องระหว่างการมีเพศสัมพันธ์ สามารถลดความเสี่ยงของการแพร่กระจายโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ได้อย่างมาก
- การตรวจหาเชื้ออย่างสม่ำเสมอ: การตรวจหาโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์เป็นสิ่งสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีเพศสัมพันธ์กับคู่นอนหลายคนหรือมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่มีความเสี่ยงสูง การตรวจหาเชื้ออย่างสม่ำเสมอจะช่วยให้ตรวจหาเชื้อได้ตั้งแต่เนิ่นๆ เพื่อรักษาและป้องกันการแพร่เชื้อต่อไปได้อย่างทันท่วงที
- การฉีดวัคซีน: วัคซีนสามารถใช้สำหรับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์บางอย่างเช่นไวรัสตับอักเสบบีและไวรัสเอชพีวี วัคซีนเหล่านี้ให้การป้องกันไวรัสสายพันธุ์เฉพาะ และแนะนําการฉีดวัคซีนที่เหมาะสมกับกลุ่มอายุด้วย
- การสื่อสารและการเลือกคู่: สิ่งสำคัญคือต้องสื่อสารกับคู่นอนอย่างเปิดเผยและซื่อสัตย์เกี่ยวกับสุขภาพทางเพศโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์และการเข้ารับการตรวจ การเลือกคู่นอนที่ให้ความสำคัญกับสุขภาพทางเพศ ควบคู่กันไปจะช่วยลดความเสี่ยงในการติดต่อโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
- หลีกเลี่ยงพฤติกรรมเสี่ยง: การหลีกเลี่ยงกิจกรรมทางเพศที่ไม่มีการป้องกัน การมีคู่นอนหลายคน และการไม่เสพยาด้วยการฉีดเข้าเส้นเลือด สามารถลดความเสี่ยงในการแพร่เชื้อโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ได้ การมีเพศสัมพันธ์ที่มีความเสี่ยงต่ำและการรักษาความสัมพันธ์แบบรักเดียวใจเดียวกับคู่ที่ไม่ติดเชื้อจะลดความเสี่ยงได้
ผลกระทบของการเข้าใจข้อมูล โรคติดต่อทางเพศ แบบผิดๆ มีอะไรบ้าง?
การตีตรากามโรค หมายถึงทัศนคติเชิงลบ ความเชื่อ และแบบแผนของคนที่เป็น หรือเคยมีโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ความคิดแบบนี้อาจส่งผลกระทบอย่างมีนัยสําคัญต่อบุคคลที่ได้รับผลกระทบ รวมถึงการทํางานด้านสาธารณสุขในวงกว้าง ต่อไปนี้เป็นประเด็นสำคัญบางประการเกี่ยวกับผลกระทบ:
- อารมณ์และจิตใจ: การตีตราทางเพศสัมพันธ์อาจทำให้เกิดความอับอาย ความรู้สึกผิด ความกลัวและความวิตกกังวลสำหรับคนที่ได้รับการวินิจฉัย หรือสงสัยว่ามีโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ความกลัวที่จะถูกตัดสินหรือปฏิเสธโดยผู้อื่นสามารถมีผลกระทบอย่างลึกซึ้งต่อสุขภาพจิตของพวกเขา ความนับถือตนเอง และคุณภาพชีวิตโดยรวม
- อุปสรรคในการตรวจและรักษา: การตีตราอาจทำให้เกิดอุปสรรคสำคัญในการตรวจหาโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ การรักษา และการดูแล ความกลัวที่จะถูกตัดสิน หรือถูกตีตราอาจทำให้ไม่สามารถเข้าถึงบริการทางการแพทย์ได้ ส่งผลให้การวินิจฉัยล่าช้า การติดเชื้อที่ไม่ได้รับการรักษา และอัตราการแพร่กระจายเพิ่มขึ้น
- ความอับอาย: ความกลัวต่อความจริงที่อาจทำให้คนๆ เปิดเผยสถานะของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ของตนกับคู่นอนได้ยาก ซึ่งอาจเพิ่มความเสี่ยงในการแพร่เชื้อ ทัศนคติที่ตีตราและขาดความเข้าใจในสังคมจะนำไปสู่ความยากลําบากในการเปิดเผยผลเลือดและพูดคุยเกี่ยวกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
- ผลกระทบด้านความสัมพันธ์: การตีตรากามโรคทำให้ความสัมพันธ์ตึงเครียด คนที่ได้รับผลกระทบอาจเผชิญกับการปฏิเสธ การเลือกปฏิบัติ และการแยกตัวจากเพื่อน คู่ครอง และแม้แต่แพทย์ก็ตาม การตีตรานำไปสู่การสูญเสียความไว้วางใจ และเครือข่ายสนับสนุน ส่งผลกระทบต่อความเป็นอยู่โดยรวม
- เสริมสร้างแบบแผนผิดๆ: การตีตราโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ มักจะเสริมสร้างแบบแผนและความเข้าใจผิดที่เป็นอันตรายต่อผู้ป่วยโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ซึ่งอาจทำให้การเลือกปฏิบัติ การกล่าวโทษเหยื่อ และการตัดสินคำพิพากษาเรื่องเพศ หรือศีลธรรมบนฐานของการรับรู้นำไปสู่การแบ่งแยกทางสังคมของคนๆ นั้นที่ได้รับผลกระทบ
แก้ไขความเข้าใจผิดเกี่ยวกับกามโรค
การแก้ปัญหามายาคติเกี่ยวกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์เป็นสิ่งสำคัญ ในการส่งเสริมข้อมูลที่ถูกต้อง และขจัดความเข้าใจผิด ต่อไปนี้เป็นวิธีสำคัญบางประการในการแก้ปัญหาความเข้าใจผิดๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ:
- การศึกษาที่ครอบคลุมหัวข้อที่หลากหลาย รวมถึงโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ควรให้ข้อมูลที่ถูกต้องตามหลักฐานและทางการแพทย์ เกี่ยวกับการแพร่กระจายของโรค การป้องกัน การตรวจ และการรักษา
- นำเสนอข้อมูลที่ชัดเจนและเข้าใจง่ายของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ สำหรับกลุ่มอายุที่แตกต่างกัน ใช้ภาษาและภาพที่เหมาะสมกับอายุที่ครอบคลุม และไม่มีการตัดสิน เพื่อให้เกิดความมั่นใจในการนำเสนอข้อมูลในลักษณะที่ไม่ตีตราโดยเน้นข้อเท็จจริงมากกว่าการเหมารวม
- การใช้สื่อเป็นเครื่องมือช่วยในการมองเห็น เช่น ภาพประกอบ หรือสื่อวิดีโอเพื่ออธิบายถึงการแพร่กระจายและการป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ เทคโนโลยีเชิงโต้ตอบ แหล่งข้อมูลออนไลน์ หรือแบบทดสอบที่สามารถดึงดูดให้คนสนใจ
- ทำงานร่วมกับแพทย์ หรือองค์กรท้องถิ่นที่เชี่ยวชาญด้านสุขภาพทางเพศ เพื่อให้คำแนะนำ และการสนับสนุนจากผู้เชี่ยวชาญในการศึกษาเกี่ยวกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้สามารถให้ข้อมูลล่าสุดและแม้กระทั่งการบรรยายรับเชิญ หรือการสัมมนาให้ความรู้ความเข้าใจ
การขอความช่วยเหลือและการสนับสนุนทางการแพทย์ เป็นสิ่งสำคัญต่อสุขภาพในทุกด้าน รวมถึงสุขภาพทางเพศ ต่อไปนี้เป็นประเด็นที่ควรพิจารณา:
- ผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์: มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์เมื่อจัดการกับปัญหาใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ. แพทย์พยาบาลและผู้ให้บริการด้านสุขภาพอื่น ๆ ได้รับการฝึกอบรมเพื่อประเมินและแก้ไขความต้องการด้านสุขภาพเฉพาะของคุณ พวกเขาสามารถให้ข้อมูลที่ถูกต้อง ทำการทดสอบหรือตรวจสอบที่จำเป็น และให้ทางเลือกในการรักษาที่เหมาะสม
- การตรวจสุขภาพอย่างสม่ำเสมอ: การตรวจสุขภาพอย่างสม่ำเสมอเป็นสิ่งสำคัญในการรักษาสุขภาพโดยรวมรวมถึงสุขภาพทางเพศ จัดให้มีการพบปะกับผู้ให้บริการสุขภาพเป็นประจำเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาใด ๆ เข้ารับการตรวจโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ฉีดวัคซีน (เช่นวัคซีน HPV) และรับคำปรึกษาหรือคำแนะนำที่เหมาะสม
- การรักษาความลับและความเป็นส่วนตัว: ผู้ให้บริการสุขภาพอยู่ภายใต้มาตรฐานทางจริยธรรมเพื่อรักษาความลับและความเป็นส่วนตัวของข้อมูลผู้ป่วย คุณสามารถคาดหวังว่าการอภิปรายและผลการทดสอบของคุณจะถูกเก็บเป็นความลับ หากคุณกังวลเรื่องความเป็นส่วนตัวคุณสามารถพูดคุยกับผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพของคุณเพื่อให้แน่ใจว่าคุณได้รับความสะดวกสบายและความไว้วางใจ
- คลินิกเฉพาะทาง: บางพื้นที่มีคลินิกเฉพาะทางหรือศูนย์สุขภาพทางเพศที่ให้บริการด้านสุขภาพทางเพศโดยเฉพาะรวมถึงการตรวจรักษาให้คำปรึกษาและให้ความรู้ คลินิกเหล่านี้อาจมีผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ซึ่งมีความเชี่ยวชาญในปัญหาสุขภาพทางเพศและสามารถให้การสนับสนุนอย่างมืออาชีพ
- กลุ่มสนับสนุน: การเข้าร่วมกลุ่มสนับสนุนหรือขอคำปรึกษาสามารถให้การสนับสนุนทางอารมณ์และคำแนะนำขึ้นอยู่กับสถานการณ์ของคุณ มีแหล่งข้อมูลที่มีอยู่มากมายรวมถึงออนไลน์และออฟไลน์ซึ่งคุณสามารถเชื่อมต่อกับบุคคลหรือกลุ่มที่มีประสบการณ์หรือความกังวลที่คล้ายกัน
- แหล่งข้อมูลออนไลน์: อินเทอร์เน็ตอาจเป็นแหล่งข้อมูลสุขภาพทางเพศที่มีคุณค่า แต่การพึ่งพาแหล่งข้อมูลที่มีชื่อเสียงเป็นสิ่งสำคัญ องค์กรต่างๆเช่นศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (CDC) และองค์การอนามัยโลก (WHO) ให้ข้อมูลที่เชื่อถือได้และทันสมัยเกี่ยวกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์กลยุทธ์การป้องกันและทรัพยากรที่มีอยู่
อ่านบทความอื่นๆ ที่น่าสนใจ
มีความเข้าใจผิดทั่วไปหลายประการเกี่ยวกับกามโรค ที่บางคนคิดว่าคนที่มีคู่นอนหลายคนเท่านั้นที่สามารถติดเชื้อได้ แต่ความจริงใครก็ตามที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมทางเพศที่ไม่มีการป้องกันก็มีความเสี่ยงทั้งนั้น มันไม่ถูกต้องที่จะสันนิษฐานว่ากามโรคทั้งหมดมีอาการที่ชัดเจน เนื่องจากการติดเชื้อจํานวนมากอาจไม่มีอาการซึ่งนําไปสู่การแพร่กระจายที่ไม่ถูกค้นพบ นอกจากนี้ บางคนเข้าใจผิดคิดว่ากามโรคสามารถรักษาให้หายขาดได้ด้วยการรักษาที่บ้านหรือยาที่ไม่ต้องสั่งโดยแพทย์ ในขณะที่ในความเป็นจริงกามโรคส่วนใหญ่ต้องการการรักษาทางการแพทย์ที่เหมาะสม และสุดท้ายมีความรู้สึกอับอายเกี่ยวกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่ มักนำไปสู่การตีตราและตัดสินผู้ได้รับผลกระทบ การแก้ปัญหาความเข้าใจผิดเหล่านี้โดยการให้ความรู้ สร้างความตระหนัก และส่งเสริมการสนทนาที่เปิดกว้างและไม่ตัดสินเกี่ยวกับสุขภาพทางเพศเป็นสิ่งสำคัญครับ
