โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ | Sexually Transmitted Diseases

เนื้อหาสรุป

สาเหตุของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ สามารถแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภทหลัก ๆ ได้แก่

• เชื้อโรคจากแบคทีเรีย (Bacterial infections) เช่น หนองในแท้ หนองในเทียม ซิฟิลิส
• เชื้อโรคจากไวรัส (Viral infections) เช่น เอชไอวี/เอดส์ เอชพีวี ไวรัสตับอักเสบบี ไวรัสตับอักเสบซี หูดหงอนไก่ เริมที่อวัยวะเพศ

โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ อาการเป็นอย่างไร?

อาการของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ อาจแตกต่างกันไปในแต่ละโรค ขึ้นอยู่กับชนิดของเชื้อโรค ความรุนแรงของการติดเชื้อ และภูมิคุ้มกันของร่างกายผู้ป่วย โดยทั่วไปแล้ว อาการของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อาจพบได้ดังนี้

• มีตกขาวผิดปกติ
• มีหนอง หรือเลือดไหลออกจากอวัยวะเพศ
• มีผื่นหรือแผลบริเวณอวัยวะเพศ
• คันหรือแสบบริเวณอวัยวะเพศ
• ปัสสาวะแสบขัด
• เจ็บอวัยวะเพศขณะมีเพศสัมพันธ์
• มีไข้ หนาวสั่น ปวดเมื่อยตามตัว
• น้ำหนักลด อ่อนเพลีย

การวินิจฉัยโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์

การตรวจวินิจฉัยโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ สามารถทำได้หลายวิธี ขึ้นอยู่กับชนิดของเชื้อโรค ระยะของการติดเชื้อ และอาการของผู้ป่วย โดยทั่วไปแล้ว การตรวจวินิจฉัยโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อาจรวมถึง

1. การตรวจร่างกาย จะช่วยให้แพทย์มองเห็นอาการผิดปกติที่อาจบ่งชี้ถึงโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ เช่น การมีตุ่มหนองที่อวัยวะเพศ ตกขาวผิดปกติ มีเลือดออกทางช่องคลอดโดยไม่เกี่ยวข้องกับการมีประจำเดือน เป็นต้น
2. การตรวจเลือด เป็นวิธีวินิจฉัยโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่แม่นยำที่สุด การตรวจเลือดสามารถตรวจหาเชื้อโรคที่เป็นสาเหตุของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ได้ เช่น เชื้อซิฟิลิส เชื้อหนองใน เชื้อเอชไอวี เป็นต้น
3. การตรวจปัสสาวะ สามารถตรวจหาเชื้อโรคที่เป็นสาเหตุของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์บางชนิด เช่น หนองในแท้หนองในเทียม เอชพีวี เป็นต้น
4. การตรวจชิ้นเนื้อ เป็นวิธีวินิจฉัยโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่แพทย์อาจพิจารณาใช้ในกรณีที่การตรวจร่างกายหรือการตรวจเลือดไม่สามารถยืนยันการวินิจฉัยได้

โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่พบได้บ่อย

• หนองในแท้ (Gonorrhea)
• หนองในเทียม (Chlamydia)
• เริมที่อวัยวะเพศ (Genital herpes)
• ซิฟิลิส (Syphilis)
• เอชไอวี (HIV)
• เอชพีวี (HPV)
• ไวรัสตับอักเสบบี (HBV)
• ไวรัสตับอักเสบซี (HCV)
• แผลริมอ่อน (Chancroid)
• หูดหงอนไก่ (Genital warts)

การรักษา โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์

การรักษาโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ขึ้นอยู่กับชนิดของโรค ความรุนแรงของอาการ และสุขภาพโดยรวมของผู้ป่วย โดยทั่วไปแล้ว การรักษาโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์จะมุ่งเน้นไปที่การกำจัดเชื้อไวรัสหรือแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค การรักษาอาจใช้ยาปฏิชีวนะ ยาต้านไวรัส หรือการผ่าตัด ตัวอย่างการรักษาโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์

• หนองในแท้ (gonorrhea) รักษาด้วยยาปฏิชีวนะชนิดฉีดหรือชนิดรับประทาน
• หนองในเทียม (chlamydia) รักษาด้วยยาปฏิชีวนะชนิดรับประทาน
• ซิฟิลิส (syphilis) รักษาด้วยยาปฏิชีวนะชนิดฉีด
• หูดหงอนไก่ (genital warts) รักษาด้วยยาทา ยาฉีด หรือการผ่าตัด
• เริม (herpes) รักษาด้วยยาต้านไวรัส
• เอชไอวี (HIV) ควบคุมการติดเชื้อด้วยยาต้านไวรัส (ARV)

โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ป้องกันได้อย่างไร?

การป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์สามารถทำได้โดย

• การมีเพศสัมพันธ์อย่างปลอดภัย โดยใช้ถุงยางอนามัยทุกครั้งที่มีเพศสัมพันธ์
• หลีกเลี่ยงการเปลี่ยนคู่นอนบ่อย
• หลีกเลี่ยงการใช้เข็มฉีดยาร่วมกับผู้อื่น
• ไม่สัมผัสกับอวัยวะเพศ หรือบริเวณอวัยวะเพศของผู้ป่วย
• หลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์กับผู้ที่มีแผลบริเวณอวัยวะเพศ
• รักษาความสะอาดของร่างกาย โดยเฉพาะบริเวณอวัยวะเพศ
• โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์บางชนิด สามารถป้องกันได้ด้วยการฉีดวีคซีน เช่น ไวรัสตับอักเสบบี เอชพีวี
• ตรวจคัดกรองโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์เป็นประจำ

อ่านบทความอื่นๆ เพิ่มเติม

• เริม | Herpes Simplex Virus
• เอดส์ (AIDS : Acquired Immune Deficiency Syndrome)

โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์สามารถป้องกันได้ โดยการมีเพศสัมพันธ์อย่างปลอดภัย โดยใช้ถุงยางอนามัยทุกครั้งที่มีเพศสัมพันธ์ การรักษาความสะอาดของร่างกาย โดยเฉพาะบริเวณอวัยวะเพศ และหมั่นตรวจคัดกรองโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์เป็นประจำ ดังนั้น หากสงสัยว่าตนเองอาจติดเชื้อโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ควรรีบไปพบแพทย์เพื่อตรวจวินิจฉัยโดยเร็ว เพื่อรับการรักษาอย่างทันท่วงที