HIV Archives - Page 2 of 6 - ตรวจเอชไอวี

PrEP หนึ่งทางเลือกเพื่อป้องกันเอชไอวี

teamtesthiv PrEP PEP February 8, 2024February 27, 2024HIV, PEP, prep

การป้องกันการติดเชื้อ HIV (Human Immunodeficiency Virus) เป็นเรื่องสำคัญที่ควรให้ความสำคัญ โดยเฉพาะในที่ที่มีความเสี่ยงสูง ซึ่ง PrEP เป็นยาที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันการติดเชื้อไวรัส HIV เพร็พ นั้นเป็นการป้องกันก่อนที่จะเกิดการถูกติดเชื้อ ในบทความนี้เราจะมาดูเรื่องที่สำคัญเกี่ยวกับ เพร็พและวิธีที่ช่วยให้ป้องกันการติดเชื้อได้อย่างมีประสิทธิภาพ

PrEP คืออะไร?

เพร็พ ย่อมาจาก pre-exposure prophylaxis (ยาป้องกันก่อนสัมผัสเชื้อ) เป็นเครื่องมือปฏิวัติวงการในการต่อสู้กับ HIV ยาชนิดนี้ เมื่อรับประทานเป็นประจำ สามารถลดความเสี่ยงในการติดเชื้อไวรัสได้อย่างมาก ซึ่งสามารถช่วยให้ผู้คนสามารถควบคุมและดูแลสุขภาพทางเพศของตนเองได้ เพร็พถูกใช้กับบุคคลที่ยังไม่ติดเชื้อ HIV จุดมุ่งหมายหลักของมันคือการลดความเสี่ยงในการติดเชื้อ HIV ในกลุ่มเสี่ยงสูง

เพร็พ ทำงานอย่างไรเพื่อป้องกันเอชไอวี

ยาหลักที่ใช้ใน เพร็พ คือการรวมกันระหว่าง tenofovir และ emtricitabine หรือที่รู้จักกันดีในนามของ Truvada โดยเมื่อรับประทานอย่างต่อเนื่องในรูปแบบของเม็ดยาวันละครั้ง ยาต้านเอชไอวีเหล่านี้จะทำงานโดยการยับยั้งการแพร่ของไวรัส HIV ภายในร่างกาย โดยการบล็อกเอนไซม์ที่สำคัญสำหรับการแพร่ของไวรัส ด้วยการขัดขวางสารตัวช่วยในการแพร่ของไวรัส เพร็พจะป้องกันไวรัส HIV ไม่ให้เกิดการติดเชื้อ และทำให้ไม่สามารถเข้าไปอยู่ในร่างกาย ซึ่งจะทำให้เส้นทางที่ไวรัสเข้ามาติดเชื้อไม่สามารถเกิดขึ้นได้

ประสิทธิภาพของ เพร็พในการป้องกันเอชไอวี

การทดลองทางคลีนิกและการศึกษาในชีวิตจริงได้แสดงให้เห็นว่า เพร็พ สามารถลดความเสี่ยงในการติดเชื้อไวรัส HIV อย่างมีนัยสำคัญ การรับประทานอย่างต่อเนื่อง โดยทั่วไปมีผลเห็นได้ชัดเจนในการลดความเสี่ยงในการติดเชื้อ HIV ลงถึง 90% ของบุคคลที่มีความเสี่ยงสูง เช่น

ชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย (MSM)
คนข้ามเพศ (transgender)
คนที่ใช้เข็มฉีดยาร่วมกับผู้อื่น
ผู้ที่มีคู่นอนติดเชื้อ HIV

อย่างไรก็ตาม การใช้ยาตามแพทย์สั่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพ การใช้ยาไม่สม่ำเสมอหรือไม่เป็นปกติอาจทำให้สูญเสียประโยชน์ในการป้องกันไวรัสได้

ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพของ PrEP

การรับประทานยา PrEP อย่างสม่ำเสมอ

เพร็พมีประสิทธิภาพสูงสุดเมื่อรับประทานทุกวัน ปัจจัยที่สำคัญสำหรับประสิทธิภาพของเพร็พ คือการทานยาอย่างต่อเนื่อง หรือการที่ผู้ใช้ เพร็พ ทานยาตามกำหนดเวลาและปริมาณที่กำหนด การทานยาไม่สม่ำเสมออาจส่งผลทำให้ประสิทธิภาพของ เพร็พ ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ การสนับสนุนให้ผู้ใช้ เพร็พมีการทานยาอย่างเหมาะสมเป็นสิ่งสำคัญในการป้องกันอย่างมีประสิทธิภาพ

ความเสี่ยงของกลุ่มเป้าหมาย

ประสิทธิภาพของ เพร็พอาจมีความแตกต่างตามระดับความเสี่ยงในกลุ่มที่เป็นเป้าหมาย ยกตัวอย่างเช่นPrEP การป้องกันการติดเชื้อในกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูงมาก เช่น ชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย (MSM) อาจมีประสิทธิภาพสูงกว่าในกลุ่มที่มีความเสี่ยงน้อย การปรับปรุงการพิจารณาและการเข้าถึง เพร็พในกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูงสำคัญเป็นเรื่องสำคัญ

การทำความเข้าใจและการศึกษา

ความเข้าใจในการใช้และการศึกษาเกี่ยวกับประสิทธิภาพและความปลอดภัยของมันมีผลต่อการยอมรับและการใช้งานเพร็พอย่างเหมาะสม การประชาสัมพันธ์ที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับประสิทธิภาพและประโยชน์ของเพร็พ สามารถเพิ่มการใช้งานในสังคมได้

เพร็พเป็นตัวกระตุ้นสำคัญสำหรับการป้องกัน

นอกจากผลกระทบต่อผลลัพธ์ทางสุขภาพของบุคคลเองแล้วเพร็พยังมีผลกระทบวงกว้างต่อการป้องกันการติดเชื้อ HIV ในระดับของสังคมไทย โดยการให้ประสิทธิภาพในการป้องกันอย่างเชิงรุก เพร็พ มีศักยภาพในการช่วยลดการติดเชื้อไวรัส HIV ที่มาจากการติดเชื้อใหม่ โดยสุดท้าย เพร็พ ยังมีความสำคัญในการรวม เพร็พ เข้ากับกลยุทธ์การป้องกัน HIV อื่นๆ เช่น

การใช้ถุงยางอนามัย
การตรวจ HIV อย่างสม่ำเสมอ
การเข้าถึงการรักษาสำหรับผู้ที่ติดเชื้อ HIV

ทั้งหมดนี้มีความเป็นไปได้ที่จะส่งผลกระทบต่อการปิดฉากโรค AIDS ของโลก

ในการต่อสู้กับ HIV ที่ยังคงอยู่ เพร็พยังเป็นสิ่งที่สำคัญ ในการต่อสู้กับเอชไอวีเพร็พมีศักยภาพที่จะช่วยให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นและเปลี่ยนแปลงเส้นทางของการต่อสู้กับโรคนี้ ด้วยความพยายามที่ เพร็พ สามารถเข้าถึงคนที่ต้องการอย่างเห็นได้ชัด และส่งผลกระทบต่อคนที่ต้องการมากที่สุด โดยการใช้ประสิทธิภาพของ เพร็พและการส่งเสริมแนวทางการป้องกันโรค HIV อย่างครอบคลุม เ

รู้จัก HIV และวิธีป้องกัน

admin team HIV April 21, 2023April 21, 2023HIV, ป้องกันเอชไอวี, อาการเอชไอวี, เอชไอวี, เอชไอวีติดต่อ, โรคติดเชื้อฉวยโอกาส, โรคเอดส์

ไวรัสเอชไอวี หรือ Human Immunodeficiency Virus (HIV) เป็นไวรัสชนิดที่โจมตีระบบภูมิคุ้มกันของมนุษย์ โดยเฉพาะเซลล์ CD4 ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในการต่อสู้กับการติดเชื้อและโรคต่างๆ ตลอดเวลา หากปล่อยไว้โดยไม่ได้รับการรักษาไวรัสเอชไอวี อาจทำให้เกิดโรคเอดส์ (AIDS) ซึ่งเป็นโรคที่ระบบภูมิคุ้มกันถูกทำลายอย่างรุนแรง และไม่สามารถต่อต้านการติดเชื้อได้ ในขณะที่คนที่มีระบบภูมิคุ้มกันร่างกายที่แข็งแรงจะสามารถต่อสู้กับเชื้อโรคเหล่านี้ได้ดีกว่า การศึกษาและ รู้จัก HIV จึงเป็นเรื่องสำคัญอย่างมาก

รู้จัก HIV ว่าติดต่อผ่านช่องทางไหน

ไวรัสเอชไอวี สามารถติดต่อได้ผ่านสารคัดหลั่งของมนุษย์ เช่น เลือด อสุจิ น้ำนม น้ำหล่อลื่น น้ำในช่องคลอด วิธีการแพร่เชื้อที่พบบ่อย คือ

การมีเพศสัมพันธ์โดยไม่ได้ป้องกัน ไม่ได้สวมถุงยางอนามัย
การมีเพศสัมพันธ์ช่องคลอด ทวารหนัก หรือช่องปากกับผู้ติดเชื้อไวรัสเอชไอวี โดยไม่ได้ป้องกัน
การใช้เข็มฉีดยา หรืออุปกรณ์เสพยาอื่นๆ กับผู้ติดเชื้อไวรัสเอชไอวี หรือคนอื่นหลายคน
การถ่ายทอดจากแม่สู่ลูกขณะตั้งครรภ์ ในช่วงคลอด หรือแม้แต่การให้นมบุตร (กรณีพบได้น้อย)
การบริจาคเลือด หรืออวัยวะภายในร่างกาย จากผู้บริจาคที่ติดเชื้อไวรัสเอชไอวี ซึ่งไม่ผ่านการคัดกรอง

เมื่อรู้จัก HIV ว่าติดเชื้อผ่านทางไหนได้บ้าง ก็ต้องรู้ด้วยว่าการติดเชื้อไวรัสเอชไอวี ไม่สามารถติดต่อได้ ผ่านการสัมผัส การกอด การจับมือ การทานอาหารหรือเครื่องดื่มร่วมกับผู้ติดเชื้อไวรัสเอชไอวี

รู้จัก HIV ว่ามีอาการอย่างไร

เนื่องจากอาการที่ปรากฏหลังจากติดเชื้อไวรัสเอชไอวี อาจเป็นไปได้หลายรูปแบบ และอาจเกิดขึ้นในช่วงเวลาต่างๆ โดยขึ้นอยู่กับชนิดของอาการ ระยะเวลา และระบบภูมิคุ้มกันของผู้ติดเชื้อเอง ซึ่งหลังจากติดเชื้อแล้วอาการที่พบส่วนใหญ่ ได้แก่:

มีผื่น หรือตุ่มบนผิวหนัง
มีแผลในปาก หรือทางเดินอาหาร
ปวดศีรษะ ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ เหนื่อยล้าหรือไม่มีเรี่ยวแรง
มีอาการท้องเสีย หรือปวดท้องบ่อย เบื่ออาหารและน้ำหนักลดลง
มีอาการป่วยคล้ายคนเป็นไข้หวัด มีไข้ หนาวสั่น มีน้ำมูก ไอและเจ็บคอ

ระยะอาการของเอชไอวี

การติดเชื้อไวรัสเอชไอวี มีอยู่ด้วยกัน 3 ระยะ คือ

ระยะติดเชื้อไวรัสเอชไอวีแบบเฉียบพลัน (Acute HIV Infections) : ซึ่งเป็นระยะแรกของการติดเชื้อ ที่จะเกิดขึ้นระหว่าง 2-4 สัปดาห์ จะมีอาการคล้ายกับเป็นไข้หวัดใหญ่ เช่น เจ็บคอ มีไข้ ปวดเมื่อยตามร่างกาย ต่อมน้ำเหลืองโต ปวดหัว และมีผื่นขึ้น ฯลฯ
ระยะติดเชื้อไวรัสเอชไอวีแบบเรื้อรัง (Chronic HIV Infection) : จะเป็นระยะที่เชื้อไวรัสเอชไอวีอาศัยอยู่ภายในร่างกาย โดยที่ไม่แสดงอาการ หรืออย่างมาก ก็มีอาการเพียงเล็กน้อย ซึ่งในระยะนี้ เชื้อไวรัสเอชไอวีจะมีปริมาณที่เพิ่มสูงขึ้นในระดับต่ำ และมักจะแฝงตัวอยู่อย่างยาวนาน ในระยะเวลาถึง 10 ปี หรือสำหรับผู้ติดเชื้อไวรัสเอชไอวีบางราย อาจจะใช้เวลาน้อยกว่านั้น ขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของสุขภาพร่างกาย
ระยะ โรคเอดส์ (AIDS) : เป็นการติดเชื้อไวรัสเอชไอวีในขั้นสุดท้าย เกิดในเฉพาะกับผู้ที่ไม่ได้เข้าสู่กระบวนการรักษาตั้งแต่เนิ่นๆ โดยผู้ป่วยโรคเอดส์นั้น จะมีเซลล์เม็ดเลือดขาวต่ำกว่า 200 เมื่อถึงจุดนี้ ระบบภูมิคุ้มกัน ของร่างกายจะถูกทำลายลงอย่างรุนแรง จนทำให้ผู้ป่วยมีการติดเชื้อฉวยโอกาส และเกิดโรคร้ายแทรกซ้อนได้ง่าย

วิธีป้องกัน HIV ทำได้อย่างไรบ้าง

สวมถุงยางอนามัยทุกครั้ง เมื่อมีเพศสัมพันธ์ ไม่ว่าจะเป็นช่องทางใดก็ตาม
หลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์ กับคนที่ไม่ใช่แฟน สามี ภรรยา หรือกับคนที่ไม่รู้จัก
ไม่ใช้เข็มฉีดยา หรือกระบอกฉีดยา ร่วมกับคนอื่น
ตรวจเลือดก่อนการแต่งงาน เพื่อให้มั่นใจว่าร่างกายของทั้งคู่ ไม่มีการติดเชื้อไวรัสเอชไอวี
รับการตรวจเลือดเพื่อคัดกรองเชื้อไวรัสเอชไอวีอย่างน้อยปีละ 1-2 ครั้ง
หากมีแผลเปิดหรือแผลสดควรระมัดระวัง ไม่ให้แผลสัมผัสกับสารคัดหลั่งของคู่นอน
ใช้ยาเพร็พ ยาป้องกันเชื้อเอชไอวี (Pre-Exposure Prophylaxis : PrEP) ก่อนการสัมผัสโรค
ใช้ยาเป็ป ยาต้านเชื้อเอชไอวี (Post-Exposure Prophylaxis : PEP) หลังการสัมผัสโรค

การทำการตรวจเชื้อไวรัสเอชไอวี ก่อนที่จะแต่งงาน สามารถมีประโยชน์หลายอย่างได้รวมถึง:

การปกป้องสุขภาพของคุณ

เชื้อไวรัสเอชไอวีเป็นโรคร้ายแรงที่ทำให้ระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอลง ทำให้ร่างกายยากต่อการต่อสู้กับการติดเชื้อและโรคต่างๆ หากคุณติดเชื้อเอชไอวี การตรวจพบและรักษาโรคในระยะเริ่มต้น สามารถช่วยให้คุณจัดการโรคได้และป้องกันการเกิดภาวะโรครุนแรง การทราบสถานะเชื้อเอชไอวีก่อนที่จะแต่งงานสามารถช่วยปกป้องสุขภาพของคุณและสุขภาพของคู่ของคุณได้

การปกป้องสุขภาพของคู่ของคุณ

หากคุณติดเชื้อไวรัสเอชไอวี แต่ไม่เปิดเผยสถานะของคุณให้คู่ของคุณทราบก่อนที่จะแต่งงาน อาจเป็นอันตรายต่อชีวิตและสุขภาพของพวกเขาได้ เพื่อป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีให้กับคู่ของคุณ การทำการตรวจเชื้อเอชไอวีก่อนที่จะแต่งงานสามารถช่วยให้คุณมั่นใจว่าคุณไม่ได้เปิดเผยเชื้อไวรัสต่อคู่ของคุณโดยไม่รู้ตัว

รู้จัก HIV ป้องกันการแพร่เชื้อเอชไอวี

การรู้สถานะเชื้อเอชไอวีของคุณสามารถช่วยป้องกันการแพร่เชื้อไปยังผู้อื่นได้ด้วย หากคุณติดเชื้อเอชไอวี คุณสามารถดำเนินการเพื่อป้องกันการติดเชื้อต่อผู้อื่นได้ เช่น การใช้ถุงยางอนามัยระหว่างกิจกรรมทางเพศ และการรับประทานยาต้านเอชไอวีเพื่อลดปริมาณเชื้อไวรัสเอชไอวีในร่างกายของคุณ

อ่านบทความอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง

อาการตกขาว ผิดปกติของผู้หญิง

เพศสัมพันธ์อย่างปลอดภัยเป็นไปได้หรือไม่

สรุปมาแล้วว่า การทำการตรวจเชื้อเอชไอวีก่อนที่จะแต่งงานสามารถช่วยปกป้องสุขภาพของคุณและคู่ของคุณได้ และป้องกันการแพร่เชื้อไปยังผู้อื่น นี่เป็นขั้นตอนสำคัญในการตัดสินใจที่รับผิดชอบ และมีการตัดสินใจอย่างมีสติ การรู้จัก HIV และโรคเอดส์ทำให้คุณได้มีความรู้ว่าโรคเหล่านี้ สามารถมีผลกระทบต่อสุขภาพทางร่างกาย จิตใจและอารมณ์ของบุคคลได้โดยสิ้นเชิง การละเมิดและมีอคติต่อผู้ติดเชื้อ HIV ยังคงมีอยู่ในหลายส่วนของโลก ซึ่งอาจป้องกันผู้ป่วยไม่ได้รับการช่วยเหลือ และการสนับสนุนที่เหมาะสม จึงเป็นสิ่งสำคัญ ที่จะสร้างสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัย และร่วมรักษาให้ทุกคนสามารถเข้าถึงการดูแล และทรัพยากรที่ต้องการได้โดยไม่มีการกีดกันครับ

Undetectable = Untransmittable | ไม่เจอเท่ากับไม่แพร่

admin team HIV March 23, 2023March 23, 2023HIV, U = U, ตรวจเอชไอวี, เอชไอวี, ไม่เจอเท่ากับไม่แพร่

เอชไอวี เมื่อเข้าไปสู่ร่างกายจะทำลายเซลล์เม็ดเลือดขาว ซึ่งทำหน้าที่กำจัดสิ่งแปลกปลอม หรือเชื้อโรคต่าง ๆ ที่เข้ามาสู่ร่างกาย จึงทำให้ผู้ป่วยมีระบบภูมิคุ้มกันที่ต่ำลงจนในที่สุด ร่างกายของผู้ป่วย ไม่สามารถต่อสู้กับเชื้อโรคต่าง ๆ ที่เข้าไปสู่ร่างกายได้ และอาจเกิดโรคติดเชื้อฉวยโอกาสได้ หากผู้ที่รับประทานยาต้านไวรัสอย่างต่อเนื่อง นานกว่า 6 เดือนขึ้นไป อาจจะตรวจไม่เจอเชื้อ (Undetectable) เพราะปริมาณเชื้อไวรัสเอชไอวีในเลือดต่ำกว่า 50 coppies / ซีซีของเลือด ซึ่งมีปริมาณน้อยจนตรวจไม่พบ และไม่แพร่เชื้อไปสู่คนอื่นได้(Untransmittable)

U=U คืออะไร ?

U ตัวแรกคือ Undetectable หมายถึง ตรวจไม่เจอเชื้อ
U ตัวที่สองก็คือ Untransmittable หมายถึง ไม่สามารถแพร่เชื้อต่อได้

U = U หรือ Undetectable = Untransmittable หรือ ไม่เจอเท่ากับไม่แพร่ คือ ผู้ที่ติดเชื้อเอชไอวี แล้วกินยาต้านไวรัสอย่างรวดเร็ว และทานยาตรงเวลาอย่างต่อเนื่อง จนกดปริมาณไวรัสให้มีจำนวนลดลงจนถึงระดับที่ ไม่สามารถตรวจหาไวรัสในเลือดพบ คือ ผลการตรวดวัดเชื้อเอชไอวีในเลือดของผู้ติดเชื้อมีค่าน้อยกว่า 50 coppies / ซีซีของเลือด และมีหลักฐานชัดเจนว่า คนเหล่านี้จะไม่แพร่เชื้อไปสู่คู่นอนของตัวเอง

ทำไมถึงตรวจเอชไอวีไม่เจอ ?

ตรวจไม่พบเชื้อ เพราะตรวจเร็วเกินไป

ผู้ที่ได้รับความเสี่ยงมา บางบุคคลอาจจะใจร้อน รีบตรวจเกินไป ซึ่งการตรวจเอชไอวีที่ดีนั้น จะมีระยะเวลา และวิธีที่เหมาะสม และเวลาที่ได้รับความเสี่ยงมา โดยประมาณ 1 เดือนหลังจากได้รับความเสี่ยง ถึงจะค่อนข้างน่าเชื่อถือ สำหรับการตรวจรอบแรก การตรวจเอชไอวีรอบแรกหากตรวจไม่พบ ก็ควรจะตรวจซ้ำอีกครั้งที่ทุกๆ 30 วัน เป็นเวลา 3 เดือน หากไม่พบเชื้อถึงจะสามารถปิดเคสได้

ตรวจไม่พบเชื้อ เนื่องจากรับประทานยาต้านไวรัส

ผู้ที่รับประทานยาต้านไวรัสอย่างต่อเนื่อง ในทุกๆ วัน มานานกว่า 6 เดือนขึ้นไป อาจจะตรวจไม่เจอเชื้อ (undetectable) เพราะปริมาณเชื้อไวรัสเอชไอวีในเลือดต่ำกว่า 50 coppies / ซีซีของเลือด ซึ่งมีปริมาณน้อยจนตรวจไม่พบ จึงไม่สามารถแพร่เชื้อไปสู่คนอื่นได้

ข้อดีของ U = U

สำหรับคนทั่วไป

ผู้ที่มีพฤติกรรมเสี่ยงหรือผู้ที่ไม่เคยไปตรวจเลือดเลย กล้าที่จะไปตรวจและเข้าสู่ขั้นตอนการรักษาในทันทีหากตรวจพบว่าติดเชื้อเอชไอวี นำไปสู่รักษาจนตรวจไม่พบเชื้อเอชไอวี นอกจากจะไม่ป่วยแล้ว ยังสามารถมีครอบครัวได้เหมือนคนปกติทั่วไป

สำหรับสังคม

เมื่อสังคมมีความเข้าใจเรื่อง U = U แล้ว อาจทำให้การรังเกียจ และกีดกันผู้ติดลดลง สนับสนุนให้ผู้ติดเชื้อเข้าสู่ระบบการรักษา ไม่มีเหตุผลในการห้ามไม่ให้เข้าทำงาน เพราะผู้ติดเชื้อเอชไอวีที่ได้รับการรักษาแล้ว ไม่เป็นอันตรายต่อคู่นอนของเขาแม้จะไม่ใส่ถุงยางอนามัยก็ตาม และไม่เป็นอันตรายต่อคนในที่ทำงาน อีกทั้งผู้ติดเชื้อเอชไอวีที่ได้รับยาต้านไวรัส จะมีสุขภาพแข็งแรงและมีอายุขัยเท่าคนอื่น ๆ ที่ไม่ติดเชื้อเอชไอวี สามารถทำประโยชน์ให้กับองค์กรได้ไม่แตกต่างจากคนที่ไม่ติดเชื้อ และไม่เพิ่มภาระค่ารักษาพยาบาลให้กับองค์กร เพราะรัฐรับภาระการรักษาพยาบาลให้ผู้ติดเชื้อทุกคน

สำหรับผู้อยู่ร่วมกับเชื้อเอชไอวี

มีแรงจูงใจในการกินยาต่อเนื่อง หมั่นไปตรวจหาปริมาณไวรัสในเลือดทุกปีตามสิทธิ์ และทำให้รับรู้สถานะของตนว่า ตรวจไม่เจอจริงหรือไม่ ส่งผลให้คุณภาพชีวิตดีขึ้น เช่น มีครอบครัวได้ สุขภาพจิตดีขึ้น มีความมั่นใจตนเองมากขึ้น กล้าตัดสินใจเปิดเผยผลเลือดของตนให้คู่นอนทราบ กล้าชวนคู่ไปตรวจเอชไอวี กล้าตัดสินใจตั้งครรภ์ และเลิกโทษตัวเองว่าอาจเป็นเหตุทำให้คู่ของตนติดเชื้อ เพราะไม่สามารถใส่ถุงยางอนามัยได้ทุกครั้ง รวมถึงลดความกลัวในการคุยกับหมอ เช่น หากหมอถามว่าใส่ถุงยางอนามัยทุกครั้งหรือเปล่า ก็ตอบว่าใส่ทุกครั้งเพราะเกรงใจหมอ ทั้ง ๆ ที่ในชีวิตจริงทำไม่ได้ทุกครั้ง

อ่านบทความอื่นๆ เพิ่มเติม

ผู้อยู่ร่วมกับเชื้อเอชไอวี จะต้องรับประทานยาให้ตรงเวลา รวมไปถึงหลีกเลี่ยงพฤติกรรมที่ไม่ทำให้เกิดการรับเชื้อใหม่ ผู้ที่รับประทานยาต้านไวรัสนานกว่า 6 เดือนขึ้นไปจะอยู่ในสถานะ Undetectable = Untransmittable (U=U) หรือ ไม่เจอเท่ากับไม่แพร่ ซึ่งเป็นการศึกษาวิจัยมีการตรวจสอบแล้วว่าเชื่อถือได้และเป็นที่ยอมรับจากทั่วโลก

เอดส์ (AIDS : Acquired Immune Deficiency Syndrome)

admin team เอดส์ March 16, 2023March 16, 2023HIV, ตรวจเอดส์, เอชไอวี, เอดส์, โรคเอดส์

เอดส์ (AIDS หรือ Acquired Immune Deficiency Syndromes) คือ กลุ่มอาการของโรคฉวยโอกาส เกิดจากการที่ร่างกายติดเชื้อไวรัสเอชไอวี เมื่อผู้ป่วยได้รับเชื้อเข้าไปจนถึงระยะสุดท้ายของการติดเชื้อ เชื้อไวรัสจะเข้าไปทำลายระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายจนทำให้ผู้ป่วยมีจำนวนเม็ดเลือดขาวชนิด CD4 ลดลง จนไม่สามารถต่อสู้เชื้อโรค หรือสิ่งแปลกปลอมต่าง ๆ ที่เข้าสู่ร่างกาย ทำให้เสี่ยงต่อการเป็นโรคแทรกซ้อนที่เรียกว่า โรคติดเชื้อฉวยโอกาส ซึ่งทำให้ติดเชื้อได้ง่ายกว่าคนปกติ และอาการอาจจะรุนแรงจนเสียชีวิตในที่สุด

A = Acquired หมายถึง สภาวะที่เกิดขึ้นมาภายหลัง ไม่ได้มีมาแต่กำเนิด
I = Immune หมายถึง ส่วนที่เกี่ยวข้องกับระบบภูมิคุ้มกัน หรือภูมิต้านทานของร่างกาย
D = Deficiency หมายถึง ความเสื่อมลง
S = Syndrome หมายถึง กลุ่มอาการ หรืออาการหลาย ๆ อย่างไม่เฉพาะระบบใดระบบหนึ่ง

สาเหตุของเอดส์

สาเหตุของการเกิด โรคเอดส์ มาจากการได้รับเชื้อไวรัสเอชไอวี (Human Immunodeficiency Virus หรือ HIV) ผ่านทางการรับของเหลว เช่น เลือด น้ำนมแม่ น้ำอสุจิ ของเหลวในช่องคลอด โดยผู้ติดเชื้อส่วนใหญ่จะได้รับผ่านจากการมีเพศสัมพันธ์ และการใช้เข็มฉีดยาร่วมกับบุคคลอื่น ทั้งนี้การที่ไวรัสส่งผ่านทางของเหลวทำให้ผู้ติดเชื้อไวรัสเอชไอวี สามารถส่งผ่านเชื้อไวรัสจากแม่ไปยังลูกในครรภ์ หรือผ่านทางน้ำนม

เอดส์อาการเป็นอย่างไร ?

ระยะเฉียบพลัน ในระยะแรกนี้ผู้ป่วยที่ได้รับเชื้อไวรัสเอชไอวี จะมีอาการไข้ เจ็บคอ ผื่นขึ้น ต่อมน้ำเหลืองโต ซึ่งเป็นอาการตอบสนองของร่างกายจากการได้รับเชื้อ

ระยะสงบ ระยะนี้สามารถกินเวลาเป็นหลายปี มักจะไม่มีอาการแสดงที่เด่นชัด หรือแทบจะไม่มีอาการป่วยเลย แต่ยังคงมีเชื้อพัฒนาอยู่ภายในร่างกาย

ระยะเอดส์ เป็นระยะที่เข้าสู่การเป็นโรคเอดส์ ซึ่งภูมิคุ้มกันร่างกายของผู้ป่วยถูกทำลายไปจนต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐาน คือ มีเซลล์เม็ดเลือดขาว CD4 น้อยกว่า 200 cumm. และมีความเสี่ยงสูงที่จะติดโรคฉวยโอกาสซึ่งมีความแตกต่างกันไปในแต่ละคน เช่น โรคปอดอักเสบ การติดเชื้อราที่ทำให้เนื้อเยื่ออักเสบในปาก ช่องคลอด ปอด หรือการติดเชื้อไวรัสที่เป็นอันตรายกับตา ก่อเป็นวัณโรค จนอาจเป็นสาเหตุที่ทำให้เสียชีวิตได้

เอดส์ กับ เอชไอวี ต่างกันอย่างไร ?

เอดส์ กับ เอขไอวี มีความแตกต่างกัน เพราะการติดเชื้อเอชไอวี ไม่ใช่โรค แต่เป็นการที่ร่างกายได้รับไวรัสเอชไอวีเข้าไปนั้นจะยังไม่แสดงอาการรุนแรงในระยะแรก ทำให้ผู้ที่ได้รับเชื้อไวรัสเอชไอวีแล้วบางคนอาจจะยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองติดเชื้อเอชไอวี ก็ทำให้ไม่ได้รับการรักษา เป็นผลทำให้การติดเชื้อเอชไอวีจากแรกเข้าสู่ระยะที่สองคือระยะเเพร่เชื้อ และเข้าสู่ระยะที่เริ่มแสดงอาการ เช่น เป็นไข้ ท้องร่วง เป็นงูสวัด ถ้าหากยังไม่ได้รับยาต้านไวรัส ปริมาณเชื้อไวรัสในร่างกายก็จะสูงขึ้นจนไปทำลายระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายเรียกว่า ระยะเอดส์ หรือ สรุปง่ายๆเอดส์ คือระยะสุดท้ายของการติดเชื้อเอชไอวีนั่นเอง

การป้องกันเอดส์

เอดส์ ไม่ใช่เรื่องไกลตัวอย่างที่คิด ดังนั้นควรป้องกันโดยเอาใจใส่พฤติกรรมทางเพศของตนให้ปลอดภัยมากขึ้น เช่น สวมถุงยางอนามัยทุกครั้งเมื่อมีเพศสัมพันธ์ ไม่เปลี่ยนคู่นอนบ่อย ๆ หมั่นตรวจเอชไอวีเป็นประจำ รวมทั้งรักษาสุขอนามัยโดยหลีกเลี่ยงการใช้เข็มฉีดยาร่วมกับผู้อื่น

เอดส์รักษาอย่างไร ?

ปัจจุบันยังไม่มียาหรือวิธีการรักษาใดที่จะกำจัดเชื้อเอชไอวีให้หมดไปได้ในร่างกายของคนเรา มีเพียงแต่ยาที่จะช่วยชะลอการพัฒนาของโรค คือ ยาต้านเอชไอวี หรือยาต้านรีโทรไวรัส (Antiretrovirals: ARVs) หากผู้ป่วยได้รับยาตั้งแต่ในระยะเริ่มแรกที่ได้รับเชื้อ ยาจะออกฤทธิ์ควบคุมไม่ให้ไวรัสมีการแพร่กระจายและพัฒนาไปสู่การเจ็บป่วยในขั้นที่รุนแรง

ดูแลตัวเองอย่างไร เมื่อเป็นโรคเอดส์

รับประทานยาต้านไวรัสให้ตรงเวลา
ควรพักผ่อนให้เพียงพอ อย่างน้อยวันละ 8 ชั่วโมง
รับประทานอาหารที่มีประโยชน์
งดสิ่งเสพติดทุกชนิด
ออกกำลังกายเป็นประจำเพื่อสุขภาพที่แข็งแรง (แต่ไม่ควรหักโหม)
ลดความเครียดโดยการหากิจกรรมที่ชอบทำหรือกิจกรรมที่ผ่อนคลาย
ดูแลตัวเองในด้านสุขอนามัยเพื่อไม่ให้เกิดโรคฉวยโอกาสและเพื่อลดโอกาสในการแพร่เชื้อสู่ผู้อื่น

อ่านบทความอื่นๆ เพิ่มเติม

ผู้ป่วยควรรับประทานยาต้านไวรัสอย่างสม่ำเสมอ และตรงเวลา พักผ่อนให้เพียงพอ ออกกำลังกายเป็นประจำ เพราะจะช่วยให้มีสุขภาพดี และมีชีวิตที่ยืนยาวขึ้น