ฝีที่อวัยวะเพศ รักษาอย่างไร?

ฝีที่อวัยวะเพศ รักษาอย่างไร

ฝีที่อวัยวะเพศ หมายถึงการรวมตัวของตุ่มหนองขนาดใหญ่ บริเวณอวัยวะเพศ ซึ่งมักเกิดจากการติดเชื้อซึ่งเป็นได้ทั้งในผู้ชายและผู้หญิง ส่งผลต่อสุขภาพต่างๆ ของร่างกายและกระทบต่อช่องคลอด อุ้งเชิงกราน องคชาต ทวารหนัก หรือถุงอัณฑะ ฝีที่อวัยวะเพศ เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย และจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ เช่น โรคหนองในแท้ โรคหนองในเทียม หรือโรคซิฟิลิส เป็นต้น ปัจจัยอื่นๆ ที่อาจนำไปสู่การพัฒนาของโรคฝีที่อวัยวะเพศ ได้แก่ สุขอนามัยทางเพศ ระบบภูมิคุ้มกันบกพร่อง การบาดเจ็บหรือมีแผลที่บริเวณอวัยวะเพศ การอุดตันของต่อมเหงื่อ ทำให้มีอาการปวด บวม แดง รู้สึกเหมือนโดนกดทับ มีหนอง สารคัดหลั่ง และมีไข้ การดูแลทางการแพทย์อย่างทันท่วงที เป็นสิ่งจำเป็นในการวินิจฉัยรักษา และป้องกันภาวะแทรกซ้อนของฝีที่อวัยวะเพศ

ฝีที่อวัยวะเพศ รักษาอย่างไร

ทำความเข้าใจกับ ฝีที่อวัยวะเพศ

สาเหตุของฝีที่อวัยวะเพศ ส่วนใหญ่เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย สแตปฟิโลคอคคัส ออเรียส (Staphylococcus Aureus) และ สเตรปโตค็อกคัส นิวโมเนีย (Streptococcus Pneumoniae) แบคทีเรียเหล่านี้สามารถเข้าสู่ร่างกายได้ทางผิวหนัง รูขุมขน หรือต่อมต่างๆ บริเวณอวัยวะเพศ หรือการติดโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์บางชนิด เช่น โรคเริมที่อวัยวะเพศ แผลริมอ่อน หนองในแท้ หนองในเทียม หรือโรคซิฟิลิส ก็อาจทำให้เกิดฝีที่อวัยวะเพศได้ รวมไปถึง ต่อมอุดตันหรือติดเชื้อ บริเวณอวัยวะเพศ เช่น

ต่อมบาร์โธลินในเพศหญิง (Bartholin Gland)

เป็นต่อมขนาดเล็กขนาดเท่าเมล็ดถั่ว ที่อยู่ด้านข้างของช่องคลอดแต่ละข้างของผู้หญิง ต่อมนี้ได้รับการตั้งชื่อ ตามนักกายวิภาคศาสตร์ชาวเดนมาร์กชื่อ “Caspar Bartholin” ซึ่งเป็นผู้บรรยายคนแรกในศตวรรษที่ 17 ต่อมบาร์โธลินหลั่งของเหลวที่ช่วยหล่อลื่นช่องคลอดระหว่างที่ถูกกระตุ้นอารมณ์ทางเพศ ของเหลวนี้ช่วยลดการเสียดสีระหว่างการมีเพศสัมพันธ์ ทำให้รู้สึกสบายตัวมากขึ้น นอกจากนี้ ยังช่วยในการเพิ่มความชุ่มชื้น และการหล่อลื่นของช่องคลอด ช่วยลดความรู้สึกไม่สบายระหว่างทำกิจกรรมประจำวัน เช่น การเดิน หรือนั่ง บางครั้งท่อที่ระบายต่อมบาร์โธลินอาจอุดตัน นำไปสู่การสะสมของของเหลว และการก่อตัวของถุงน้ำ ภาวะนี้เรียกว่า “ถุงน้ำของบาร์โธลิน” ทำให้เกิดอาการบวม และรู้สึกไม่สบายในบริเวณช่องคลอด หากถุงน้ำเกิดการติดเชื้อจะส่งผลให้เกิดฝีที่เจ็บปวด ควรรีบปรึกษาแพทย์หากคุณมีข้อกังวลใดๆ เกี่ยวกับต่อมบาร์โธลินของคุณ หรือหากมีอาการปวดบวม หรือติดเชื้อในบริเวณช่องคลอด การปรึกษาแพทย์จะช่วยให้สามารถทำการวินิจฉัยที่ถูกต้อง และแนะนำทางเลือกการรักษาที่เหมาะสมได้

อาการของ ฝีที่อวัยวะเพศ

  • รู้สึกปวดบวม กดแล้วเจ็บ
  • บริเวณรอบๆ ฝีบวมแดง
  • แผลฝีมีหนองหรือมีของเหลวไหลออกมา 
  • มีไข้และอาการป่วย ในกรณีที่เกิดฝีระยะรุนแรง

การวินิจฉัย ฝีที่อวัยวะเพศ

การวินิจฉัยฝีที่อวัยวะเพศ มักประกอบด้วยการซักประวัติทางการแพทย์ การตรวจร่างกาย และการตรวจทางห้องปฏิบัติการเพิ่มเติม นี่คือภาพรวมของกระบวนการวินิจฉัยเมื่อไปยังสถานพยาบาล:

  • ประวัติทางการแพทย์: บุคลากรทางการแพทย์จะถามคำถามคุณเกี่ยวกับอาการของคุณ ตั้งแต่เริ่มมีอาการ ความรุนแรงของความเจ็บปวด หรืออาการไม่สบาย กิจกรรมทางเพศล่าสุด และประวัติฝีที่อวัยวะเพศครั้งก่อนๆ (หากเคยเป็น)
  • การตรวจร่างกาย: แพทย์จะตรวจดูบริเวณที่มีแผลด้วยสายตา มองหาสัญญาณของรอยแดง บวม หรือมีหนอง แพทย์อาจคลำบริเวณนั้นเบาๆ เพื่อประเมินลักษณะแผล และกำหนดขนาดในตำแหน่งของฝีว่ามากน้อยเพียงใด
  • การตรวจ LAB เพิ่มเติม: ในบางกรณี บุคลากรทางการแพทย์อาจสั่งการตรวจเพิ่มเติม เพื่อยืนยันการวินิจฉัย หรือระบุสาเหตุที่แท้จริง การตรวจเหล่านี้อาจรวมถึง:
    • ตรวจอัลตราซาวด์: การตรวจเหล่านี้ อาจทำเพื่อให้เห็นภาพของฝีได้ชัดเจนยิ่งขึ้น และประเมินขนาด ขอบเขตของฝี
    • เก็บตัวอย่างเพาะเชื้อ: หากสงสัยว่ามีการติดเชื้อแพทย์อาจเก็บตัวอย่างหนองหรือของเหลวที่ไหลออกจากฝีและส่งไปยังห้องปฏิบัติการ เพื่อเพาะเชื้อตรวจสอบเพิ่มเติม สิ่งนี้ช่วยระบุแบคทีเรียเฉพาะที่ทำให้เกิดการติดเชื้อและกำหนดการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะที่มีประสิทธิภาพสูงสุด
    • การตรวจโรคติดต่อทางเพศ: หากมีความเป็นไปได้ที่จะเกิดการติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ที่ทำให้เกิดฝี แพทย์อาจแนะนำการตรวจเฉพาะ เพื่อคัดกรองโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ทั่วไป
    • การตรวจเลือด: ในบางกรณีอาจทำการตรวจเลือด เพื่อประเมินสถานะสุขภาพโดยรวม ตรวจหาสัญญาณของการติดเชื้อ และประเมินการตอบสนองต่อการอักเสบของร่างกาย

ตัวเลือกการรักษา ฝีที่อวัยวะเพศ

การรักษาฝีที่อวัยวะเพศ มักเกี่ยวข้องกับการเข้าสู่กระบวนการทางการแพทย์ และมาตรการดูแลตนเองร่วมกัน แนวทางทั่วไปบางประการ มีดังต่อไปนี้

  • ตรวจทำแผลและระบายหนองออก: แพทย์อาจต้องมีการทำแผลขนาดเล็ก เพื่อระบายหนองออกจากฝี สิ่งนี้จะช่วยบรรเทาความเจ็บปวด และส่งเสริมการรักษาให้หายดีเร็วขึ้น
  • ยาปฏิชีวนะ: หากฝีดังกล่าวเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย แพทย์จะมีการสั่งยาปฏิชีวนะ เพื่อรักษาการติดเชื้อ และป้องกันการแพร่กระจายไปยังคู่นอน
  • การประคบอุ่น: อาจใช้วิธีการประคบอุ่นบริเวณอวัยวะเพศที่มีฝีเกิดขึ้น จะช่วยลดความเจ็บปวด และช่วยให้ฝีระบายหนองออกได้ง่ายขึ้น
  • การจัดการความเจ็บปวด: ยาแก้ปวดที่จำหน่ายตามร้านขายยาทั่วไป เช่น อะเซตามิโนเฟน หรือไอบูโพรเฟน สามารถกินเพื่อบรรเทาอาการปวด และความรู้สึกไม่สบายได้แต่ไม่ควรใช้ต่อเนื่องกันยาวนาน และควรปรึกษาแพทย์หรือเภสัชก่อนทุกครั้ง
การป้องกัน ฝีที่อวัยวะเพศ

การป้องกันฝีที่อวัยวะเพศ

เพื่อช่วยป้องกันฝีที่อวัยวะเพศ สิ่งสำคัญคือต้องรักษาสุขอนามัยที่ดี เช่น:

  • หลีกเลี่ยงการใช้ของใช้ส่วนตัวร่วมกัน เช่น ผ้าเช็ดตัว ผ้าขนหนู ชุดชั้นใน หรือมีดโกนร่วมกับผู้อื่น
  • อาบน้ำเป็นประจำอย่างน้อยวันละ 2 ครั้ง ทำความสะอาดบริเวณอวัยวะเพศด้วยน้ำและสบู่อ่อนๆ
  • มีเพศสัมพันธ์ที่ปลอดภัย สวมถุงยางอนามัยทุกครั้ง เพื่อลดความเสี่ยงในการติดโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
  • หลีกเลี่ยงการใช้สารที่ระคายเคืองผิว หรือผลิตภัณฑ์ที่มีเคมีรุนแรง น้ำหอมต่างๆ มาทำความสะอาด เพราะอาจทำให้ผิวหนังบริเวณนั้นเกิดการแพ้ มีผื่น รู้สึกไม่สบายตัวได้

อ่านบทความอื่นๆ ที่น่าสนใจเพิ่มเติม

ความเข้าใจผิดเรื่องโรคติดต่อทางเพศ

อาการตกขาวผิดปกติของผู้หญิง

กลยุทธ์การรักษาที่มีประสิทธิภาพสำหรับฝีที่อวัยวะเพศ มักเกี่ยวข้องกับกระบวนการทางการแพทย์ร่วมกัน ก่อนอื่น การระบายหนองฝีออกเป็นสิ่งสำคัญ เพื่อกำจัดหนองที่สะสมและบรรเทาอาการเจ็บปวด ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับขั้นตอนการผ่าตัดหรือเทคนิคทางการแพทย์ที่จะส่งผลกระทบต่อแผลน้อยที่สุด เช่น การเจาะทะลุด้วยเข็มของแพทย์ การจ่ายยาปฏิชีวนะมักถูกกำหนดเพื่อรักษาการติดเชื้อ และป้องกันการแพร่กระจายไปยังคู่นอน ยาต่างๆ ที่แพทย์สั่งจะช่วยจัดการความเจ็บปวด บรรเทาอาการไม่สบายได้ ในบางกรณี อาจแนะนำให้ใช้การประคบอุ่น เพื่อส่งเสริมการรักษา และลดอาการบวม ผู้ที่เป็นฝีจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องกินยาปฏิชีวนะให้ครบถ้วน และติดตามผลการรักษากับแพทย์ เพื่อให้แน่ใจว่าการรักษาเป็นไปตามความเหมาะสม ในกรณีที่มีอาการรุนแรงมากขึ้น หรือฝีกลับมาเป็นซ้ำ ควรรีบเข้ารับการประเมิน และการจัดการจากผู้เชี่ยวชาญระบบอวัยวะสืบพันธุ์หรือสูตินรีเวช

โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์..ภัยร้ายอันตรายถึงชีวิต

โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ภัยร้ายอันตรายถึงชีวิต
โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ภัยร้ายอันตรายถึงชีวิต

“โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์” ติดต่อระหว่างผู้มีเชื้อกับผู้รับเชื้อผ่านทางการมีเพศสัมพันธ์ ทั้งจากการร่วมเพศทางช่องคลอด ทางปาก หรือทวารหนัก และยังสามารถติดต่อจากแม่สู่ทารกในครรภ์ได้ ปัญหาหลักของโรคเหล่านี้ คือ ผู้ป่วยมักทราบว่าตนเองมีความผิดปกติเมื่อเวลาผ่านไปนานแล้ว บางคนก็เพิกเฉยต่ออาการเหล่านั้น หรืออายที่จะเข้ารับการรักษากับแพทย์

สาเหตุของการติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์

  • เกิดจากเชื้อไวรัส ซึ่งบางชนิดสามารถรักษาให้หายขาดได้ บางชนิดไม่มียารักษา และบางชนิดยังสามารถฝังตัวอยู่ และกลับมาเป็นซ้ำได้อีก
  • เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย สามารถรักษาให้หายขาดได้ด้วยการใช้ยาปฏิชีวนะ
  • เกิดจากเชื้ออื่น ๆ เช่น พยาธิ สามารถรักษาให้หายขาดได้ด้วยการใช้ยาปฏิชีวนะ
โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ มีอะไรบ้าง

โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์มีอะไรบ้าง ?

หนองใน (Gonorrhoea) 

หนองใน เกิดจากเชื้อแบคทีเรียชื่อ Neisseria gonorrhoeae ทำให้เกิดอาการระคายเคืองในท่อปัสสาวะ แสบขัดเวลาปัสสาวะ และมีหนองไหลออกจากท่อปัสสาวะ อาจจะทำให้เกิดการอักเสบในช่องท้อง หรือเป็นหมันหากไม่ได้รับการรักษา

หูดหงอนไก่ (Condyloma Acuminata)

หูดหงอนไก่ เกิดจากไวรัส Human papillomavirus ลักษณะเป็นติ่งเนื้ออ่อน ๆ สีชมพูคล้ายหงอนไก่ ในผู้ชายมักพบที่อวัยวะเพศบริเวณใต้หนังหุ้มปลายอวัยวะเพศชาย ตลอดทั้งบริเวณรอบรอยเปิดขอบ, ท่อปัสสาวะ และอัณฑะ ส่วนผู้หญิงจะพบที่ปากช่องคลอด ผนังช่องคลอด ปากมดลูก ปากทวารหนักและฝีเย็บ หูดมีขนาดโตขึ้นเรื่อย ๆ

ซิฟิลิส (Syphilis)

ซิฟิลิส เกิดจากการติดเชื้อ Treponema pallidum เป็นโรคที่มีอันตราย และมีอาการเรื้อรัง สามารถติดต่อยาวนานกว่า 2 ปี ลักษณะการติดเชื้อเริ่มแรกจะเป็นก้อนแข็ง แต่ไม่เจ็บที่บริเวณอวัยวะเพศ หากไม่รักษาจะกลายเป็นระยะที่สองที่เรียกว่า เข้าข้อหรือออกดอก ถ้าทิ้งไว้นานจะทำให้เกิดโรคแก่ระบบต่าง ๆ ของร่างกายหลายระบบ

เริมที่อวัยวะเพศ (Genita Herpes)

เริมที่อวัยวะเพศ เกิดเชื้อไวรัส herpes simplex virus ทำให้เกิดอาการปวดแสบบริเวณขา ก้นหรืออวัยวะเพศ และตามด้วยผื่นเป็นตุ่มน้ำใส แผลหายได้เองใน 2-3 สัปดาห์ แต่เชื้อยังอยู่ในร่างกาย เมื่อร่างกายอ่อนแอ เชื้อก็จะกลับเป็นใหม่

หูดข้าวสุก (Molluscum contagiosum)

หูดข้าวสุก เกิดจากเชื้อไวรัส Molluscum contagiosum virus (MCV) ทำให้เกิดเป็นตุ่มนูนบนผิวหนัง ผิวเรียบขนาดเล็ก ขนาดประมาณ 2-5 มิลลิเมตร จะพบมากขึ้นในรายที่มีการติดเชื้อ HIV จำนวนตุ่มที่เกิดขึ้นอาจมีมากหรือน้อยขึ้นกับสภาพร่างกายของผู้ป่วยขณะนั้น ว่าร่างกายมีความแข็งแรงเพียงใด

โลน (Pediculosis Pubis)

โลน เกิดจากแมลงตัวเล็กที่เรียกว่า pediculosis pubis อาศัยอยู่ที่ขนหัวหน่าว ชอบไชตามรากขนอ่อน และดูดเลือดคนเป็นอาหาร ผู้ที่เป็นโรคนี้จะมีอาการคัน เมื่อเกาจะทำให้เชื้อแพร่ไปยังบริเวณอื่นได้ ติดต่อได้จากการสัมผัสทางเพศกับผู้ป่วย หรือใช้กางเกงชั้นในร่วมกัน

เอดส์ (AIDS)

เอดส์ เกิดจากการรับเชื้อ Human immunodeficiency virus หรือ HIV เข้าไปทำลายเม็ดเลือดขาวที่เป็นแหล่งสร้างภูมิคุ้มกันโรค ทำให้ภูมิคุ้มกันโรคลดน้อยลง จึงทำให้เชื้อโรคฉวยโอกาสแทรกซ้อนเข้าสู่ร่างกายได้ง่ายขึ้น และสาเหตุการเสียชีวิตก็มักเกิดขึ้นจากโรคติดเชื้อฉวยโอกาสต่าง ๆ ที่จะทำให้อาการรุนแรง และเสียชีวิตอย่างรวดเร็ว

อาการแบบไหนที่ควรพบแพทย์ ?

  • ในผู้ชาย ปัสสาวะแสบขัด ขาหนีบบวม เป็นฝี เจ็บปวดอวัยวะเพศ มีผื่น ตุ่ม แผลบริเวณอวัยวะเพศ มีเมือกใสหรือหนองไหลออกมา
  • ในผู้หญิง รู้สึกเจ็บเสียวท้องน้อย ขาหนีบบวม เป็นฝี เจ็บปวด คันอวัยวะเพศ มีผื่น ตุ่ม แผลบริเวณอวัยวะเพศ มีตกขาวสีเหลืองมีกลิ่นเหม็น
วิธีดูแลตัวเองเมื่อเป็น โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์

วิธีดูแลตัวเองเมื่อเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์

  • ต้องรักษาอย่างรวดเร็ว เพื่อป้องกันการแพร่เชื้อโรค
  • แจ้งคู่นอนให้ทราบว่า เป็น โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ เพื่อจะได้ป้องกัน ไม่ให้เชื้อแพร่ไปสู่คนอื่น
  • รักษาอาการ และปฏิบัติตัวตามคำแนะนำของแพทย์อย่างเคร่งครัด
  • หลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์ หรือการสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเอง เพื่อป้องกันไม่ให้อาการอักเสบลุกลาม
  • งดดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ของมึนเมาทุกชนิด
  • ไม่ควรซื้อยามารักษาเอง ควรปรึกษาแพทย์ เพื่อให้ได้รับการรักษาที่ถูกต้อง

การป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์

  • ใส่ถุงยางอนามัยทุกครั้งเมื่อมีเพศสัมพันธ์                                                      
  • ไม่เปลี่ยนคู่นอนบ่อย
  • ไม่ใช้เข็มฉีดยาร่วมกับผู้อื่น
  • ฉีดวัคซีนป้องกันการเกิดโรค
  • ตรวจโรคเป็นประจำทุกปี
  • รักษาความสะอาดร่างกายและอวัยวะเพศอย่างสม่ำเสมอ                      

ขอบคุณข้อมูล : Tumboltasai ,Kapook

อ่านบทความอื่นๆเพิ่มเติม